Een LDO spanningsregelaar zet een hogere ingangsspanning om in een lagere uitgangsspanning. Dat doet deze regelaar door het teveel aan spanning om te zetten in warmte.

Waar je bij een LDO spanningsregelaar rekening moet houden is dat de ingangsspanning tenminste 1,50V hoger moet zijn dan de uitgang. Een deel van deze spanning gaat namelijk al verloren in de regelaar zelf.

In de praktijk kom je deze regelaar tegen om bijvoorbeeld een spanning van 5V terug te brengen naar 3.3V of 1.8V, die nodig is voor diverse communicatie chips.

Maar je komt deze ook tegen als voeding voor bijvoorbeeld een microcontroller. Het is geen efficiënte oplossing, maar wel erg eenvoudig. Kijk maar eens op je Arduino bord, daar zit een LDO spanningsregelaar op die je ingangsspanning (7 tot 12V) omzet naar 5V. En ook nog een LDO regelaar die de 5V weer omzet naar 3.3V

Valkuilen bij een LDO spanningsregelaar

Het klinkt natuurlijk makkelijk om een hogere spanning om te zetten naar een lagere spanning met een klein stukje elektronica, maar er zijn natuurlijk ook beperkingen aan de LDO spanningsregelaar.

Het overschot aan spanning én stroom wordt omgezet in warmte. Hoe groter je spanningsval, des te meer warmte er wordt opgewerkt. Als je daarbij ook nog eens de stroom gaat verhogen kun je al bedenken waar dat naar toe gaat: een oververhitte spanningsregelaar!

Een LDO spanningsregelaar kun je daarom het beste gebruiken bij kleine verschillen in spanning (bijvoorbeeld 5V naar 3.3V), of bij applicaties waarbij het stroomverbruik laag is. In het laatste geval zou je best van 12V naar 3.3V gaan, bij een stroomverbruik van 40-50mA. Dat moet geen problemen opleveren.